Category: Bərdə

Zə­fər yo­lu 2020-ci ilin 27 sent­yab­rın­da baş­la­dı. 44 gün­lük və­tən mü­ha­ri­bə­sin­də­ki Zə­fər gü­nü, xe­yi­rin şər üzə­rin­də qə­lə­bə­si və əda­lə­tin ta­ri­xi tən­tə­nə­si idi. Ta­rix bo­yu Azər­bay­can xal­qı sə­bir­li, qo­naq­pər­vər, sülh və əmin-aman­lı­ğın tə­rəf­da­rı olub. La­kin səb­rin də bir həd­di-hü­du­du olur. Er­mə­nis­ta­nın sülh da­nı­şıq­la­rı pros­se­si­ni poz­ma­sı, tə­mas xət­tin­dən tez-tez təx­ri­bat­la­ra əl ata­raq mül­ki­ əha­li­yə atəş aç­ma­sı Azər­bay­ca­na, Azər­bay­can or­du­su­na hərb­dən baş­qa yol qoy­ma­dı. Tə­bii ki, mü­ha­ri­bə­nin hər də­qi­qə­si, hər saa­tı qan, ölüm, itim­dir. Əs­lin­də 44 gün da­vam edən və­tən mü­ha­ri­bə­si müa­sir dövr üçün çox qı­sa bir müd­dət­dir. Da­nıl­maz hə­qi­qət­dir ki, mü­ha­ri­bə­də qə­lə­bə, dö­yüş mey­da­nın­da tö­kü­lən qan­lar he­sa­bı­na…

ətraflı

44 gün­lük və­tən mü­ha­ri­bə­si hər bi­ri­mi­zin yad­da­şı­na si­lin­məz iz­lər­lə da­xil ol­du. Mü­ha­ri­bə­nin sə­bəb ol­du­ğu ha­di­sə­lə­rin, qət­lə ye­ti­ri­lən gü­nah­sız in­san­la­rın, qa­dın, uşaq, qo­ca­la­rın acı­na­caq­lı və­ziy­yə­ti­nin şa­hid­lə­rin­dən bi­ri də mə­nəm. Mən, mü­ha­ri­bə zo­na­sın­da, Bər­də ra­yo­nun­da ya­şa­yı­ram. Mən­fur düş­mə­nin vəh­şi­li­yi gü­nah­sız in­san­la­rın, hər şey­dən xə­bər­siz kör­pə­lə­rin qa­da­ğan olun­muş si­lah­lar­la qət­lə ye­ti­ril­mə­sin­də özü­nü bi­ru­zə ver­di. Mü­ha­ri­bə qə­lə­bə­miz­lə ba­şa çat­sa da, it­ki­lə­ri­miz də çox ol­du. İlk də­fə Bər­də­yə ra­ket atı­lan gün heç vaxt ya­dım­dan çıx­ma­ya­caq. Qor­xu­dan nə et­di­yi­mi bil­mir­dim, hə­yə­can içə­ri­sin­də ağ­la­yır­dım. O an ya­nım­da ba­la­ca bir qı­zın qor­xu­dan qış­qı­ra­raq tit­rə­di­yi­ni gör­düm. Öz qor­xu­mu unu­dub,…

ətraflı

Mü­ha­ri­bə çox də­hș­ət­li­dir. Bu­nu an­caq ya­șa­yan­lar bi­lər. 27 sent­yabr­da baș­la­yan mü­ha­ri­bə bi­zə çox șeyi an­lat­dı. Biz mü­ha­ri­bə­də er­mə­ni fa­ș­iz­mi­nin və­hși­lik­lə­ri­nin șahi­di ol­duq. Mü­ha­ri­bə­yə bu qə­dər tez alı­șa­ca­ğı­mı­za inan­mır­dıq. Mü­ha­ri­bə­də hər gün tə­ci­li yar­dım və atəș səs­lə­ri eși­dir­dik. Hər gün bir ne­çə șəhid xə­bə­ri gə­lir­di, bir evin çı­ra­ğı sö­nür­dü. 44 gün­lük mü­ha­ri­bə­nin 32-ci gü­nün­də, 28 okt­yabr­da er­mə­ni Bər­də­də ye­ni­dən ter­ror et­di. Bu ter­ror çox­lu say­da in­sa­nın hə­ya­tı­na son qoy­du. Çə­tin gün­lər ke­çir­dik. 28 okt­yab­rın gü­nor­ta sa­at­la­rı idi. Mən te­le­vi­zo­ru iz­lə­yir­dim. Bir­dən çox ya­xın mə­sa­fə­dən gu­rul­tu­lu səs duy­dum və zəl­zə­lə ol­du­ğu­nu zənn…

ətraflı

27 sent­yabr 2020-ci il­də an­ti­ter­ror əmə­liy­ya­tı baş­lan­dı. 30 il­lik iş­ğa­la or­du­muz 44 gün­də son qoy­du və tor­paq­la­rı­mı­zı azad et­di. Bər­də şə­hə­ri 3 də­fə ra­ket hü­cu­mu­na mə­ruz qal­dı. 5 okt­yabr­da Bər­də şə­hə­ri­nə ilk ra­ket zər­bə­si en­di­ril­di. O za­man mən şə­hə­rin mər­kə­zin­də idim. Hə­min an bir an­lıq do­nub qal­dım. Son­ra bax­dım ki, hər kəs tə­laş için­də­dir. Mən tez evə gəl­dim, çox qor­xur­dum. Son­ra bir an­lıq dü­şün­düm ki, biz əgər bu gün qaç­saq öl­kə­mi­zi kim qo­ru­ya­r? Biz bir yer­də ol­ma­lı­yıq. Əs­gər­lə­ri­mi­zə dəs­tək ol­ma­lı­yıq. Axı, on­lar bi­zim üçün, tor­paq­la­rı­mız uğ­run­da vu­ru­şur. Biz mü­ha­ri­bə­nin so­nu­na…

ətraflı

27 sent­yabr­da Azər­bay­can tor­paq­la­rı­mı­zın azad­lı­ğı uğ­run­da mü­ha­ri­bə­yə baș­la­ma­lı ol­du. Mən­fur düș­mən or­du­muz­la mü­ha­ri­bə apa­ra bil­mə­di­yi üçün gü­nah­sız in­san­la­rı hə­dəf al­dı. Düș­mən mü­ha­ri­bə müd­də­tin­də Gən­cə, Bər­də, Tər­tər, Ağ­dam əra­zi­lə­ri­ni ka­set­li bom­ba­lar və ar­til­le­ri­ya ilə atə­șə tu­tur­du. Er­mə­ni­lər Bər­də­yə 5, 27, 28 okt­yabr gün­lə­rin­də ka­set­li bom­ba­lar ata­raq gü­nah­sız in­san­la­rın hə­ya­tı­na son qoy­du. Hə­lə hə­ya­tı tam ba­șa düș­mə­yən 7 yaș­lı Ay­su da on­la­rın sı­ra­sın­da idi. Bər­də­yə ilk də­fə 5 okt­yabr­da ra­ket atı­lan za­man ev­də idim. Part­la­yıș sə­si eși­dən ki­mi çö­lə çıx­dım və hə­min an elə bil ki, dün­ya mə­nim üçün da­yan­dı. Düș­mən­dən gü­nah­sız…

ətraflı

II Qa­ra­bağ mü­ha­ri­bə­si 2020-ci ilin pa­yı­zın­da, sent­yabrn 27-də baş­la­dı. Dö­yüş baş­la­yan­dan bir ne­çə gün keç­di. Bər­də­yə er­mə­ni qul­dur­la­rı ra­ket zər­bə­si en­dir­di­lər. Hə­min gü­nü əmim­qı­zı Ay­sun­la məh­lə­də oy­na­yır­dıq, ra­ket dü­şən za­man gu­rul­tu sə­sin­dən mə­nim ürə­yim get­miş­di. Bir ne­çə gün son­ra er­mə­ni ter­ror­çu­la­rı Bər­də­ni ye­nə ra­ket atə­şi­nə tut­du­lar. Va­li­deyn­lə­rim qar­da­şı­mı və mə­ni Ba­kı­ya, bi­bim­gi­lə gön­dər­di­lər. Ar­tıq okt­yab­rın 28-i idi. Gü­nor­ta vax­tı eşit­dik ki, Bər­də­yə, yan­ğın­sön­dür­mə mən­tə­qə­si­nin ya­xın­lı­ğı­na ikin­ci ra­ket zər­bə­si en­di­ri­lib. Biz ha­mı­mız dəh­şə­tə gə­lib ağ­la­yır­dıq. Elə san­dım ki, ailəm şə­hid olub. Bu çox dəh­şət­li idi. Mə­ni sa­kit­ləş­dir­mək is­tə­yir­di­lər. Xə­bər gəl­di ki,…

ətraflı

Mü­ha­ri­bə­nin baş­la­ma­sı­nı mən sə­hər sa­at­la­rın­da öy­rən­dim. Ağır ar­til­le­ri­ya­nın part­la­yış səs­lə­ri mə­ni va­hi­mə­yə sal­dı. Çox qə­ri­bə idi, san­ki ət­ra­fım­da­kı­la­rın ha­mı­sı həm də se­vi­nir­di. “Kaş or­du­muz da­yan­ma­sın”, – de­yir­di­lər Biz Bər­də­də ya­şa­yı­rıq, va­li­deyn­lə­rim I Qa­ra­bağ mü­ha­ri­bə­si za­ma­nı Ağ­dam­dan qaç­qın dü­şüb­lər. Er­mə­ni­lər mü­ha­ri­bə­nin ilk gün­lə­rin­dən dö­yüş böl­gə­sin­dən uzaq­da yer­lə­şən ya­şa­yış mən­tə­qə­lə­ri­ni atə­şə tu­tur­du­lar. Okt­yabr ayı­nın 4-dən eti­ba­rən isə mən­fur düş­mən Bər­də­yə ra­ket zər­bə­lə­ri en­dir­mə­yə baş­la­dı. Okt­yab­rın 27-si Bər­də ra­yo­nu­nun Qa­ra­yu­sif­li kən­din­də ra­ket at­dı­lar. Ha­di­sə nə­ti­cə­sin­də 8 yaş­lı Ay­sun hə­ya­tı­nı itir­di. 28 okt­yabr isə ən dəh­şət­li gün ol­du. Mən nə­nəm­gi­lə get­miş­dim. Sa­at təx­mi­nən 13:30…

ətraflı

27 sent­yabr 2020-ci ilin sə­hə­ri­ni atəş səs­lə­ri al­tın­da aç­dıq. Nə baş ver­di­yin­dən hə­lə xə­bər­siz idik. Ha­mı­mız çaş­qın­lıq içə­ri­sin­də bir xə­bər göz­lə­yir­dik. Nə­ha­yət, bu səs­lə­rin nə ol­du­ğu­nu te­le­vi­zi­ya­dan öy­rən­dik. Bə­li, Və­tən mü­ha­ri­bə­si baş­la­mış­dı. Mən də bü­tün xal­qı­mız ki­mi se­vi­nir­dim. Çün­ki düş­mə­nə, nə­ha­yət ki, la­yiq ol­du­ğu ca­va­bı ver­mə­yin vax­tı­dır. Am­ma həm də çox kə­dər­lə­nir­dim ki, it­ki­lə­ri­miz də ola­caq­dı. Gün­lər bir-bi­ri­ni əvəz edir­di. Mü­ha­ri­bə­də nə­lər ya­şa­nır­dı­sa, biz də on­la­rın şa­hi­di olur­duq. Am­ma biz həm­çi­nin mü­ha­ri­bə ci­na­yət­lə­ri­nin də şa­hi­di olur­duq. Bi­zim bil­di­yi­miz mü­ha­ri­bə hə­dəf ki­mi hər­bi ob­yekt­lə­ri seç­mə­li idi. Am­ma biz nə­yin şa­hi­di ol­du­q?!…

ətraflı

Mən, Qu­li­ye­va Lə­man Rə­fa­il qı­zı. Bər­də şə­hər N. Nə­ri­ma­nov adı­na 3 nömrəli tam or­ta mək­tə­bin Xl b sin­fin­də oxu­­yu­ram. Mü­ha­ri­bə­dən bəhs edən ki­no­la­ra ba­xan­da, ki­tab­lar oxu­yan­da də­rin sar­sın­tı ke­çi­rir­dim. Bu haqq­sız­lı­ğa dö­zə, o mə­sum kör­pə­lə­rə, qo­ca­la­ra ne­cə qıy­dıq­la­rı­nı heç cür ba­şa dü­şə bil­mir­dim. Bu vəh­şi­li­yin son həd­di idi. Nə qə­dər aciz, qəd­dar ola­san ki, şi­rin-şi­rin yat­mış kör­pə­nin ca­nı­na qı­ya­san. Ya­dı­ma düş­dük­cə qə­hər mə­ni bo­ğur. Heç vaxt ağ­lı­ma be­lə gəl­məz­di ki, bir gün o ha­di­sə­lə­rin can­lı şa­hi­di ola­ram. 2020-ci il sent­yab­rın ayı­nın 27-si baş­la­dı hər şey. Tər­tər cəb­hə­ya­nı zo­na ol­du­ğu üçün…

ətraflı