Məmmədova Aydan

44 gün­lük və­tən mü­ha­ri­bə­si hər bi­ri­mi­zin yad­da­şı­na si­lin­məz iz­lər­lə da­xil ol­du. Mü­ha­ri­bə­nin sə­bəb ol­du­ğu ha­di­sə­lə­rin, qət­lə ye­ti­ri­lən gü­nah­sız in­san­la­rın, qa­dın, uşaq, qo­ca­la­rın acı­na­caq­lı və­ziy­yə­ti­nin şa­hid­lə­rin­dən bi­ri də mə­nəm. Mən, mü­ha­ri­bə zo­na­sın­da, Bər­də ra­yo­nun­da ya­şa­yı­ram. Mən­fur düş­mə­nin vəh­şi­li­yi gü­nah­sız in­san­la­rın, hər şey­dən xə­bər­siz kör­pə­lə­rin qa­da­ğan olun­muş si­lah­lar­la qət­lə ye­ti­ril­mə­sin­də özü­nü bi­ru­zə ver­di.

Mü­ha­ri­bə qə­lə­bə­miz­lə ba­şa çat­sa da, it­ki­lə­ri­miz də çox ol­du. İlk də­fə Bər­də­yə ra­ket atı­lan gün heç vaxt ya­dım­dan çıx­ma­ya­caq. Qor­xu­dan nə et­di­yi­mi bil­mir­dim, hə­yə­can içə­ri­sin­də ağ­la­yır­dım. O an ya­nım­da ba­la­ca bir qı­zın qor­xu­dan qış­qı­ra­raq tit­rə­di­yi­ni gör­düm. Öz qor­xu­mu unu­dub, san­ki bö­yük bir in­san ki­mi onu sa­kit­ləş­dir­mək üçün göz­lə­rim­də yaş gü­lüm­sə­yə­rək hər şe­yin yax­şı ola­ca­ğı­na inan­dır­ma­ğa ça­lı­şır­dım. Hə­min gün biz Bər­də­dən çıx­dıq. Am­ma hər an və­ziy­yət­lə bağ­lı mə­lu­mat alır­dıq. Çıx­maz­dan əv­vəl Tər­tə­rə edi­lən atəş za­ma­nı bir qa­dı­nın ayaq­ya­lın ağ­la­ya-ağ­la­ya kü­çə­mi­zin ba­şın­dan qaç­dı­ğı­nı gör­düm. Ba­bam­dan kö­mək is­tə­di. Hə­min qa­dı­nı evi­mi­zə gə­ti­rib mü­ha­ri­bə bi­tə­nə­dək bu­ra­da qa­la bi­lə­cə­yi­ni söy­lə­dik. Şa­hi­di ol­du­ğum 2-ci ha­di­sə isə bəl­kə də bö­yük bir əsə­rin möv­zu­su ola bi­lər.

Marş­rut­da bir qa­dın və ba­la­ca qı­zı­nı gör­düm. Hə­min gün 5 ya­şı ta­mam ola­caq qı­za tort si­fa­riş ve­rə­cək­di­lər. Qı­zın ata­sı əs­gər idi. Qız ana­sı­na de­yir­di ki, mə­nim tor­tu­mun üzə­ri­nə “AZƏR­BAY­CAN” sö­zü­nü yaz­dı­ra­rıq. Bax bu­dur və­tən­pər­vər­lik, bu­dur qa­lib öl­kə­nin məğ­rur və­tən­da­şı və mü­ha­ri­bə­nin ba­la­ca şa­hi­di…

Ba­la­ca qı­zın o dü­şün­cə­si mə­ni həm se­vin­dir­di, həm də kə­dər­lən­dir­di. Aya­ğa qal­xa­raq qı­zın üzün­dən öp­düm. Və onun gə­lə­cək­də və­tən­pər­vər bir in­san ola­ca­ğı­na inan­dım.

İt­ki­lə­ri­mi­zə bax­ma­ya­raq Ali Baş Ko­man­da­nı­mı­zın rəh­bər­li­yi ilə mü­zəf­fər Azər­bay­can or­du­su düş­mə­ni məhv elə­di. Və dün­ya ic­ti­ma­iy­yə­ti­nə xal­qı­mı­zın bir­li­yi­ni, or­du­mu­zun gü­cü­nü gös­tər­di.

İn­di Qa­ra­ba­ğı­mız­da ti­kin­ti qu­ru­cu­luq iş­lə­ri sü­rət­lə da­vam edir. Bu dəh­şət­li mü­ha­ri­bə­nin ba­la­ca şa­hi­di ki­mi Azər­bay­ca­nı­mı­zın gə­lə­cə­yi­nə, Cə­nab Pre­zi­den­ti­mi­zə və ye­nil­məz or­du­mu­za ina­nı­ram. Bu qə­lə­bə üçün on­la­ra, şə­hid­lə­ri­mi­zə və qa­zi­lə­ri­mi­zə borc­lu­yuq. Al­lah şə­hid­lə­ri­mi­zə rəh­mət elə­sin!

Eşq ol­sun or­du­mu­za, eşq ol­sun xal­qı­mı­za. Ulu Ön­də­rin müd­rik kə­la­mı­nı xa­tır­lat­maq is­tər­dim: “Mən fəxr edi­rəm ki, Azər­bay­can­lı­yam!”

Məmmədova Aydan
Bərdə şəhər Nəriman Nərimanov adına 3 nömrəli tam orta məktəbi – X sinif