Məmmədova Hürü

27 sent­yabr 2020-ci il­də Azər­bay­can xal­qı, döv­lə­ti və or­du­su elə bir ta­rix yaz­dı ki, bu, bü­töv bir mil­lə­tin lə­ya­qət rəm­zi­nə, mil­li qey­rət nü­mu­nə­si­nə çev­ril­di. Biz ya­ğı düş­mə­nin üs­tü­mü­zə at­dı­ğı lə­kə­ni tə­miz­lə­dik, qa­mə­ti­mi­zi dü­zəlt­dik, il­lər­lə həs­rə­tin­də ol­du­ğu­muz tor­paq­la­rı­mı­za qo­vuş­duq. Heç nə­yi unut­ma­dıq, unut­ma­dıq­ca da möh­kəm­lən­dik, güc­lən­dik, nə­ha­yət, dün­ya­nın il­lər­dir göz yum­du­ğu əda­lət­siz­li­yi özü­müz tək­ba­şı­na həll edə­rək ara­dan qal­dır­dıq.

Pre­zi­dent, Ali Baş Ko­man­dan İl­ham Əli­ye­vin ət­ra­fın­da sıx bir­lə­şən Azər­bay­can xal­qı 30 il­lik məh­ru­miy­yə­tə cə­mi 44 gü­nə son qoy­du. Ta­ri­xi­mi­zə ye­ni sə­hi­fə ya­zıl­dı.

30 il ər­zin­də Er­mə­nis­tan rəh­bər­li­yi “Güc­lü or­du­su” haq­qın­da uy­dur­ma­lar or­ta­lı­ğa atan­da, “Ye­nil­məz Er­mə­nis­tan or­du­su” ba­rə­də mif­lər ya­ra­dan­da Azər­bay­can­da dün­ya stan­dart­la­rı­na uy­ğun or­du ya­ra­dıl­dı və bu or­du­nun gü­cü dö­yüş mey­da­nın­da gö­rün­dü. Bü­tün hər­bi re­sus­la­rı­nı iti­rən, dö­yüş­də uduz­du­ğu­nu gö­rən düş­mən xi­las ol­maq üçün müx­tə­lif va­si­tə­lə­rə əl at­dı. Dinc əha­li­ni atə­şə tut­du, ge­cə vax­tı ya­tan in­san­la­rın ba­şı­na bal­lis­tik bom­ba­lar yağ­dır­dı. Azər­bay­can or­du­su isə on­la­rın ca­va­bı­nı dö­yüş mey­da­nın­da ver­di.

“Qəh­rə­man şə­hər” adı alan Gən­cə mən­fur düş­mən tə­rə­fin­dən müx­tə­lif vaxt­lar­da, müx­tə­lif sa­at­lar­da ra­ket atə­şi­nə mə­ruz qal­dı. Düş­mən bu hü­cum­la­rı məq­səd­li şə­kil­də edir­di. On­lar dü­şü­nür­dü ki, biz qor­xub doğ­ma şə­hə­ri­mi­zi tərk edə­cə­yik. An­caq on­la­rın is­tə­di­yi ol­ma­dı. Qəh­rə­man or­du­muz ki­mi, qəh­rə­man Gən­cə sa­kin­lə­ri də bu mü­ba­ri­zə­də uduz­ma­dı. Hü­cum­lar za­ma­nı 27 nə­fər şə­hid ol­du, 125 nə­fər ya­ra­lan­dı. Ölən və ya­ra­lan­lar ara­sın­da az­yaş­lı­lar da ol­du.

Dəh­şət­li ci­na­yət­lər­dən bi­ri 17 okt­yabr 2020-ci il ge­cə sa­at 02:00 ra­də­lə­rin­də baş ver­di. Ha­di­sə şa­hid­lə­rin­dən bi­ri ki­mi de­yə bi­lə­rəm ki, ha­di­sə­lər ha­mı ki­mi mə­nə də psi­xo­lo­ji tə­sir gös­tər­di. İlk za­man­lar qorx­sam da, bu qor­xu mə­ni da­ha da cə­sur­laş­dır­dı. Düş­mə­ni­mi­zi da­ha yax­şı ta­nı­ma­ğı­ma im­kan ya­rat­dı. An­la­dım ki, düş­mən hər za­man düş­mən­dir. Baş ve­rən ha­di­sə­lər mə­nə Xo­ca­lı­nı xa­tır­lat­dı.

Doğ­ma bi­na­la­ra, ob­yekt­lə­rə ba­xan­da ya­rım­çıq qal­mış ar­zu­la­rı, sön­müş çı­raq­la­rı gör­düm. Özü­mə söz ver­dim ki, bu ci­na­yət­lə­ri heç vaxt unut­ma­ya­caq, da­im düş­mə­nə nif­rə­ti his­si ilə ya­şa­ya­ca­ğam.

Gən­cə də, Bər­də də bu dəh­şət­li ha­di­sə­lə­rin şa­hi­di ol­du. Bu­ra­da kör­pə­lə­ri­nin cə­səd­lə­ri­ni qu­caq­la­rı­na ala­raq fər­yad edən ata­la­rın sə­si­ni heç vaxt unut­ma­ya­ca­ğam! Zər­bə­lər nə­ti­cə­sin­də ya­ra­lan­mış, baş­la­rı­nın, üz­lə­ri­nin qa­nı axan, la­kin düş­mə­nə mərd­lik­lə gü­lüm­sə­yən uşaq­la­rın si­ma­la­rı­nı unut­ma­ya­ca­ğam! Bu dəh­şət­lə­ri sa­kit­lik­lə seyr edən, hə­mi­şə türk xalq­la­rı­na edi­lən, ci­na­yət­lə­ri gör­mək is­tə­mə­yən kar, kor, lal Bey­nəl­xalq təş­ki­lat­la­rın da əda­lət­siz­li­yi­ni unut­ma­ya­ca­ğam!

“Dost dar gün­də ta­nı­nar”, – de­yib­lər. Dar gün­də dost­la­rı­mı­zı da yax­şı ta­nı­dıq, düş­mən­lə­ri­mi­zi də! Qar­daş Tür­ki­yə, Pa­kis­tan, İs­ra­il döv­lət­lə­ri­nin dəs­tə­yi­ni də gör­dük, bi­zi ar­xa­dan vu­ran düş­mən­lə­ri­mi­zi də!

Dün­ya­ya, BMT-yə, Av­ro­pa Şu­ra­sı­na, ATƏT-ə – hər kə­sə de­mək is­tə­yi­rəm:

– Nə üçün bu ci­na­yət­ka­rı dur­dur­maq is­tə­mə­di­niz, nə üçün 30 il­də tö­rə­dil­miş mis­li gö­rün­mə­miş ci­na­yət­lə­ri gör­mək is­tə­mə­di­ni­z? Cə­za­sız qal­mış az­ğın düş­mən ci­na­yət­lə­ri­nin sa­yı­nı da­ha da ar­tır­dıq­ca, on­la­ra dur de­mə­di­niz!

Onu da bi­li­rəm ki, Türk ol­du­ğu­muz üçün, mü­səl­man ol­du­ğu­muz üçün baş ver­miş ci­na­yət­lə­ri gör­mək is­tə­mə­di­niz. Gec də ol­sa, əda­lət hər za­man öz ye­ri­ni ta­pır. Xe­yir hər za­man şə­rə üs­tün gə­lir!

Məmmədova Hürü
Gəncə şəhər 17 nömrəli tam
orta məktəbi – XI sinif